Let’s get one!

 

จริงๆก็อยากได้หมากันมานานแล้วแหละหมาน่ะ แต่ว่ามันยังไม่มีฤกษ์งามยามดีซักที จนกระทั่งจู่ๆก่อนไป Edinburgh เมื่อเดือนพฤษภาคม มีคนประกาศขายหมา บีเกิ้ล อายุร่วมๆสามขวบชื่อ Aya (แถมไม่มีรูปภาพประกอบอีกต่างหากใน Ad) ฟินน์ก็เลยสนใจโทรไปถาม เจ้าของก็ดูท่าอยากจะขายให้ฟินน์มากกว่าหญิงชรารายนึง ซึ่งสนใจโทรไปถามเช่นกัน แต่ว่าเธอแค่อยากจะได้หมาไปเลี้ยงเป็นเพื่อนแก้เหงา แต่เนื่องด้วย Aya เป็นหมาที่ถูกฝึกมาสำหรับใช้ล่าสัตว์ประเภท กวางน้อย และ กระต่าย หากได้ไปอยู่กับหญิงชราผู้นี้เจ้าของเกรงว่า มันจะไม่ได้โชว์ฝีไม้ลายมือในการดมกลิ่นแกะรอยที่อุตส่าห์ฝึกจนได้ถ้งได้ถ้วยสมัยเป็นเบบี๋

…ก่อนที่จะตัดสินใจ เรากับฟินน์ก็ได้ไปพบ Aya เพื่อดูตัวกันก่อนว่านิสัยเป็นยังไง ฯลฯ พอดีว่าเพื่อนฟินน์เนี่ยซื้อลูกหมาบีเกิ้ลกับเจ้าของคนนี้พอดี แล้วเค้าจะพาลูกสาวไปรับลูกหมาในวันนั้น พวกเลยติดสอยห้อยตามไปดู Aya ด้วย พอพวกเราไปถึงก็เห็นบีเกิ้ลตัวนึงนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่หน้าบ้าน ตอนแรกไม่รู้หรอกว่าตัวนี้ใช่ Aya หรือเปล่า พอพวกเราลงมาจากรถมันก็แบบกระโดดขึ้นไปบนรถ ชีไม่กลัวอะไรเลยขึ้นไปสำรวจสุดริด แบบขอ sniff สำรวจ นั่น นี่ โน่น เจ้าของก็เรียก Aya ให้ลงมา เลยรู้ว่าตัวนี้คือ Aya นี่เอง

คุณ Kenneth (เจ้าของ) เดินนำทางพาพวกเราลงไปเอาลูกหมาที่คอก ซึ่งอยู่บริเวณบ้านส่วนล่างซึ่งขนานอยู่ตรงเนินเรียบติดทะเลสาบ ต้องเดินไต่เนินลาดชันลงไป เจ้า Aya ก็ตามลงมาด้วย คือจาก first impression ชีจะค่อนข้างมั่นใจแต่ก็มีบุคลิกแต่ก็ chill ๆ ในเวลาเดียวกัน ที่ประทับใจมากก็คือตอนมันไปคาบกระดูกอะไรมาแทะๆก็ไม่รู้ เจ้าลูกหมาต่างๆก็ออกมาวิ่งกระด๊องกระแด๊ง แล้วมีลูกหมาตัวนึงซึ่งเป็นตัวเล็กที่สุดในคอกมาแย่งๆกระดูกของ Aya… Aya ไม่มีกริยาอาการขู่ฟ่อๆหวงของกินใดๆ มันกลับมองเจ้าลูกหมาตัวจิ๋วนั่นด้วยสายตางงๆ แล้วเจ้าหมาน้อยก็ลากๆกระดูกที่ Aya กินอยู่ไปซะงั้น Aya ก็เฉยๆ จะเอาไปก็เอาไปสิ ชีก็กินส่วนเล็กที่เหลือต่อไป กรี๊ดดดด ประทับใจ… หมานิสัยดี…

เสร็จจากไปเอาลูกหมาของเพื่อน พวกก็กลับขึ้นมานั่งในห้องรับแขกบนบ้าน มาเซ็นต์สัญญา จ่ายเงิน chit chat ฯลฯ ในระหว่างนั้น Aya ก็ตามขึ้นมาด้วย Aya ก็มานั่งบนตักเราตลอด แบบทำตัวตามสบายง่ายดีจัง เหมือนรู้จักมักจี่กันมาชาติเศษ โฮะๆๆ แอบปลื้มนิดๆ เพราะปรกติพวกบรรดาสัตว์ทั้งหลายจะเข้าหาฟินน์ก่อนเรา แต่ Aya มาหาเราก่อน คราวนี้ คริๆ

ทว่าวันนั้น Aya โคตรเหม็น ประมาณกลิ่นขี้ๆ ตา Kenneth บ้านช่องก็สะอาดสวยงาม แต่ทำไมปล่อยให้น้องหมาแต่ละตัวเหม็นได้จับจิตขนาดนี้??? เจ้าลูกหมาของเพื่อนฟินน์ก็เหมือนกัน นั่นก็รู้สึกจะมีคราบอึติดเท้ามาด้วย (-_-!) … เค้าบอกว่าเพิ่งเอาออกไปไว้ข้างนอกบ้านตอนช่วง Spring นะเนี่ย (กิน ขี้ เดินย่ำ อะไรกันอยู่ในกรงเสร็จสรรพ)  ไม่อยากจะนึกภาพว่าตอน Winter อยู่กันในบ้านจะเป็นอย่างไร มิน่า “the wife” (ของ Kenneth) ถึงมีรับสั่งให้ขายๆออกไปบ้างไม่งั้นอาจมีเคือง

สรุป เป็นอันตกลงว่าพวกเราจะมารับ Aya ไปอยู่ด้วยตอนเรากลับมาจากงานแต่งงาน Simon ที่ Edinburgh… เย้!!!!